De huisarts mag geen verklaring afgeven over eigen patiënten.
De 2 belangrijkste redenen voor het niet afgeven van een verklaring over eigen patiënten zijn;
1) De KNMG vind het belangrijk dat de behandelend arts zich kan concentreren op uw behandeling en een goede vertrouwensrelatie met u kan opbouwen. Uw arts moet dan niet in allerlei belangenconflicten raken.
Om dit te voorkomen moet er een scherpe grens zijn tussen de behandeling en het beoordelen of u voor bepaalde voorzieningen in aanmerking kunt komen. Op deze manier staat niets u in de weg om uw arts alle informatie te geven die noodzakelijk is voor uw behandeling.
2) Uw behandelend arts is vaak niet op de hoogte van de criteria die worden gehanteerd voor het al dan niet toewijzen van bepaalde voorzieningen. Daardoor is het vaak niet mogelijk om een goed oordeel te geven.
Het is ook in uw belang dat de arts die de geneeskundige verklaring afgeeft goed weet welke punten wel en niet van belang zijn bij de beoordeling.
Natuurlijk willen wij ook niet dat u in de problemen komt door het niet ontvangen van een verklaring. Er zijn verschillende oplossingen mogelijk:
• u kunt zich wenden tot een andere arts dan de eigen arts
• u kunt een ‘verklaring van geen verklaring’ van ons krijgen, deze wordt ook vaak geaccepteerd.
• u kunt een aan uzelf gerichte brief van ons krijgen waarin feitelijke informatie staat over uw gezondheid. Hierin zullen wij echter geen uitspraken doen of oordeel geven over uw geschiktheid voor bepaalde zaken.
Ook adviseren wij u om hier voorzichtig mee te zijn, aangezien de instanties of personen aan wie u deze informatie overhandigd meestal geen beroepsgeheim hebben, waardoor uw medische gegevens niet meer beschermd zijn.
Wij hopen op uw begrip. Het is niet onze bedoeling om het u moeilijk te maken.
Als de eigen huisarts toch een verklaring afgeeft, kan hij/zij tuchtrechtelijk vervolgd worden.